‘Doe jij ook mannen?’ wordt mij langs de lijn van het sportveld door een vader gevraagd.
‘Pardon?’ reageer ik geschokt. Toch wel nieuwsgierig kijk ik op van onder mijn paraplu.

‘Ik zie alleen maar vrouwen. Op je site. Bij die ondernemers.’
Oh, dat bedoel je. Ik hoop dat ik niet al te opgelucht kijk.
‘Jazeker. Alleen plaats ik niet alle verhalen op mijn website.’
‘Oké.’
‘Heb je een eigen bedrijf?’
‘Ja.’
‘Waarin?’

Zo praten we de verdere wedstrijd over werk. Over drijfveren en ambities. Over het verleden en over de beweegredenen die geleid hebben tot het starten van een eigen bedrijf. Over het gebruik van Facebook, Twitter en LinkedIn als middel om jezelf te profileren – en dat ik daar nog niet zo goed in ben. Maar we praten vooral over de kracht van het persoonlijke verhaal; waarom doe je wat je doet en wat zijn je motivaties?

‘Hé, je kind scoort!’ roept een moeder op rechts.
‘Let je wel een beetje op?’ roept een vader op links.
‘Ze staan alleen maar te beppen.’ Hoor ik een andere moeder schuin achter me zeggen.

Na een uurtje is de wedstrijd afgelopen, de regen gestopt en staat er een afspraak in mijn agenda.

De desbetreffende vader vertrekt direct met zijn zoon. Bij het hek draait hij zich nog een keer om en roept luid: ‘Fijn weekend allemaal! En super dat je ook mannen doet!’ Met een duim omhoog in mijn richting.
De moeder op rechts schuift wat dichter naar mij toe en fluistert op samenzweerderige toon: ‘Wat was dat nou allemaal? Over zijn passie?’
‘Ja, dát ga ik jou niet aan je neus hangen.’