Toen ik in de zomer van 2013 bovenstaande foto nam, weerspiegelde de combinatie van zon, zilte zeelucht, kriebelend zand en spetterende kinderen het ultieme geluksgevoel van dat moment. Het bootje – naast mij in de branding – maakte het plaatje af. Een bootje dat mij zou laten dobberen op het water, ontspannen en zorgeloos.

Pensa per te. Wat betekent dat eigenlijk? Pas thuis in Nederland, zocht ik de Nederlandse vertaling ervan op.

Denk voor jezelf. Of anders gezegd; stop met denken voor een ander.

Nou ken ik wat mensen in mijn omgeving, inclusief mijzelf, die er een handje van kunnen hebben om voor een ander te denken. Onderstaande veronderstellingen heb ik dan ook weleens gehoord.

‘Ik ga snel naar huis, want anders zijn de kinderen zo lang alleen.‘ (hebben ze ooit gezegd dat ze dat vervelend vinden?)
‘Ik moet meer uren gaan werken, dat verwacht iedereen van me nu de kinderen groter zijn.’ (Wie heeft dat gezegd?)
‘Ik wil een paar dagen weg met een vriendin, maar dat vindt mijn man vast niet prettig.‘ (misschien vindt hij het heerlijk als je een paar dagen weg bent!)

Natuurlijk denkt iedereen weleens voor een ander. Denken dat de ander denkt dat je iets niet kan, iets vindt of niet wilt. Aannames, zonder te onderzoeken of ze kloppen. Je kunt echter nooit met zekerheid weten wat de ander denkt, je komt er alleen achter door het te vragen.

Maar wat je ook kunt doen, is stoppen met denken voor de ander. Leef het leven dat je zelf wilt en niet het leven waar je van denkt dat het van je verwacht wordt. Maak ruimte voor positieve gedachten, weg met ‘vinden ze me aardig en wat zullen ze van me denken?’ Creëer rust.

Dit bootje kwam vast met een reden in mijn vizier. En dat is dan wel weer een niet te toetsen aanname.

© Jacqueline van Zwieteren