Een half jaar geleden, op 1 januari, plaatste ik op Facebook een foto van een bijna lege bladzijde in een verder leeg schrift. Alleen de tekst ‘Today is the first blank page of a 365 page book. Write a good one.’, sierde de pagina.

Ik realiseer me dat het niet altijd meevalt om een ‘goed’ boek te schrijven over je eigen leven. Op sommige gebeurtenissen heb je gewoonweg geen enkele invloed. Zaken als je baan kwijtraken, ziek worden of een dierbare verliezen zijn afschuwelijke dingen die je boek een zwart randje kunnen geven.

Soms kunnen nare gebeurtenissen goed uitpakken. Ik heb iemand zijn baan in de financiële dienstverlening zien verliezen waarop hij de mogelijkheid greep om eindelijk de creatieve studie te gaan volgen waar hij al jaren van droomde. Een verbroken relatie hoeft niet altijd een ramp te zijn, het kan een opluchting voor beide partijen zijn als de knoop eenmaal is doorgehakt. Zelfs een ziekte kan een ongekende strijdlust en positieve houding in iemand losmaken. Een overlijden brengt doorgaans veel verdriet. Toch zijn ook hier mensen – ik vind dat zelf lastig – die in staat zijn om vooral te koesteren wat ze hadden en daar dankbaar voor te zijn.

Mooie momenten in 2014, misschien heb je er al een aantal gehad. Ben je op reis geweest, heb je veel feest gevierd? Heb je nieuwe vrienden gemaakt, is er een baby geboren of ben je gaan samenwonen? Of hebben de dagen een rustiger karakter, met kleine bezoekjes, een bijzondere wandeling, een indrukwekkende film of een prachtige zonsondergang?

Wat je ook aan herinneringen hebt verzameld – mooie en nare – ze zijn de moeite waard, ze zijn de basis voor je levensboek. Bewaar ze in een schriftje, maak er af en toe een passende foto bij. Leg het vast en maak je boek, zoals het bij je past. Het is zo waardevol. Het laat je glimlachen, zelfs door eventuele tranen heen.

Foto: Lissabon, Joost en Bart.
@ 2014. Het Verhaal Achter