Herinneringen aan… [deel 17]

‘Die baby in het midden, ben ik. Ik heb zelf geen enkele herinnering aan het moment dat deze foto werd gemaakt. Toch laat de foto mij zien dat ik uit een warm nest kom. Ik bof, ik ben gewenst en welkom. Mijn zus hoopte op een zusje, zo een waar ze voor kon zorgen. Haar gebeden werden verhoord, ik werd geboren en vernoemd naar een van haar poppen. Dat laatste is natuurlijk niet echt waar – mijn ouders vonden Jacqueline eenvoudigweg een mooie naam – maar een aandoenlijk verhaal vind ik het wel. Voor mijn grote broers was en blijf ik altijd het kleine zusje, het zusje dat beschermd moet worden tegen gewoon van alles. Ook nu ik inmiddels bijna 50 ben, een gezin met vier kinderen draaiende houd en een eigen bedrijfje run, blijven ze altijd zorgzaam. Hoe lief is dat?
Zomer 1967. Al die lieve gezichtjes. Wat zal mijn vader trots zijn geweest, toen hij dit plaatje schoot.’ (Jacqueline – Het Verhaal Achter)

Uit wat voor gezin kwam jouw (groot)moeder?

– Waren er veel kinderen?
– Was ze de oudste, middelste of juist de jongste?
– Was haar moeder trots op haar? Werd dat uitgesproken?
– Was er (tijd voor) warmte en aandacht voor elkaar?

En hoe zit dat eigenlijk met jou? Wat zijn jouw herinneringen?

– Heb jij broers en of zussen?
– Of ben je enig kind en heb je altijd een broer/zus gewenst?
– Ben je de oudste en moederde je over de kleintjes?
– Of ben je de jongste en werden alle paden voor je vrij gebaand?

Er valt nog zoveel te vertellen!

Heb je hulp nodig? Kijk dan eens bij Levensboek of Levensverhalen schrijven!

Foto: Privébezit