We zoomen nog even door. En om je de waarheid te zeggen, nu het duidelijk is dat we écht niet bij elkaar kunnen komen, geeft dat ook rust. Voor de komende maand zijn de schrijfbijeenkomsten online en hoef ik daar niet lastminute nog een wijziging in aan te brengen. Deelnemers stappen zo uit hun bed, achter de eettafel vandaan of hijsen zich van de bank en nemen plaats achter hun laptop en laten zich virtueel meevoeren met associatieoefeningen en verhalen van anderen naar hun eigen geschiedenis of fictieve vertellingen. Reistijd, kou, regen of donker trekt aan hen – en mij – voorbij.
En als we daar dan met zijn allen in die denkbeeldige wereld zijn, ieder op zijn eigen plekje ergens in het land, vormen we weer één geheel. We kijken elkaar recht in de ogen. Delen herinneringen, geheimen, verlangens, gebeurtenissen, gedachten, gevoelens, waarden, normen, karaktertrekken, zwaktes, moeilijkheden, schaamte, frustraties, verdriet en nog veel meer. Maar vooral maken we plezier, krijgen we erkenning, herkennen en leren we van elkaar en voelen we ons steeds rijker. Ook ik.
Dat het heerlijk is je gedachten aan het papier toe te vertrouwen, weet ik al sinds de tijd dat mijn vader een dagboek voor mij bijhield. Ik was een kleuter en ook al kon ik onmogelijk al weten wat de waarde was van het geschreven woord, zal iets in mij het hebben aangevoeld. Vanaf het moment dat ik zelf met de geleerde woorden zinnen wist te vormen, schreef ik korte verhalen, meestal fictief. En nu, ben ik supertrots dat ik eindelijk mijn eerste boek heb durven schrijven. Mendax; een wonderlijke reis, geïnspireerd door het bijzondere levensverhaal van mijn oma. Een expeditie die al schrijvende overging van een biografie naar een fictieve roman, met slechts enkele feiten verwerkt in fictieve personages en fictieve gebeurtenissen. Ben je nieuwsgierig? Het manuscript wordt momenteel beoordeeld door vijf fantastische proeflezers maar je kunt alvast een voorproefje krijgen via deze link. Hiermee is een langgekoesterde jeugddroom nu dan toch echt binnen handbereik. Nog even!
Jeugddromen. Had jij ze? Zijn ze uitgekomen of hik je er nog tegenaan? Misschien wil je er wel over schrijven, vind je het prettig om alles uiteen te zetten, op door te fantaseren of te verklaren. In februari zijn alle schrijfbijeenkomsten nog online. Schrijf je liever alleen? Dan heb ik de thuisopdrachten voor je of laat je door mij begeleiden in individuele sessies.
Ik wens je een maand vol creatieve schrijfideeën. Geniet van wat je ziet en hoort. Pak je pen en papier. Reflecteer en leg vast. Heb lief op veilige afstand, houd nog even vol; het levert zulke mooie verhalen op!
