Sinds twee maanden werkt mijn 15-jarige zoon bij Albert Heijn op de groenteafdeling. Hij heeft in die korte tijd al veel geleerd: zo heeft tuinkers niets met kersen te maken en kunnen peertjes ook lampjes zijn. Hij houdt mij op de hoogte van de voor hem aantrekkelijke aanbiedingen en hij tipt mij dat ik beter een flespompoen kan gebruiken i.p.v. een ronde, omdat een flespompoen eenvoudiger te snijden is.

Hij weet zich vast nog de eerste keer dat ik pompoensoep maakte te herinneren. Het was op een verjaardag waar 25 man zou blijven eten. Uren stond ik te snijden in de harde, stugge pompoenen. Ondanks mijn gemopper en geklaag – dit moest toch simpeler kunnen – vroeg het resultaat om herhaling. Gelukkig voor mij, lagen niet lang daarna de zakjes met gesneden stukjes pompoen in de winkels.

Pompoenen hebben over het algemeen geen erg overheersende smaak. Ik ben dan ook vooral gek op de kleuren die ze hebben en de gerechten die je met ze kunt maken: pompoensoep, pompoensmoothie of easy pompoenchili, heerlijk.

Pompoenen zijn voor mij ook onlosmakelijk verbonden met de herfst. De zomer ging dit jaar bijna geruisloos over in het nieuwe seizoen. Het seizoen van de bruin-rood-geel-oranje kleuren, van de geuren van rottende aarde, kaneel, kruidnagel en nootmuskaat. Het seizoen van krakende blaadjes onder mijn schoenen, van paddenstoelen, kastanjes en kunstige spinnenwebben. En van de warmte op mijn gezicht veroorzaakt door een laagstaande najaarszon.

Herfst. Ik houd ervan. En jij?