Het was de zomer van 1987, onze eerste vakantie samen. We boekten een ticket naar Athene en daarvandaan namen we de eerste boot richting de Cycladen.

Drie weken zwierven we als nomaden van eiland naar eiland. We sliepen in een tentje of onder de eindeloze sterrenhemel. Klommen van grote hoogten naar lagergelegen baaitjes waar we de kiezels en het azuurblauwe water voor onszelf hadden. Spierwitte gebouwen met helblauwe luiken lachten ons toe. We aten sardines, moussaka en tzatziki op de boulevards aan het water in het licht van de vroege avondzon. Tot sluitingstijd proostten we met wijn en fantaseerden dromerig over onze toekomst.

Op een dag dronken we ouzo op de rotsen van Antiparos. Nadat het flesje tot op de bodem was genuttigd, schreven we een brief aan onbekenden. We stopten hem in de fles en lieten deze met veel bravoure in de golven van de Egeïsche Zee verdwijnen.

Er rest ons slechts een foto van dit historische moment. Wat we geschreven hebben, weten we helaas niet meer. Evenmin hoe we aan pen en papier zijn gekomen. Het alcoholpercentage en de zon hadden hun werk gedaan. We leefden in een prachtige dimensie: jong, onbezorgd en zo zalig verliefd.

~ fictief verhaal ~

Fotoschrijven

De beurt is weer jou aan jou om te gaan schrijven. In je tekst kun je je fantasie de vrije hand geven, maar je mag natuurlijk ook schrijven over een persoonlijke herinnering. Als het maar een tekst is die betrekking heeft op bovenstaande foto. De keuze voor de vorm – proza, non-fictie of poëzie – is geheel aan jou. Kom je er niet uit? Probeer dan eens verschillende stijlen uit. Of wissel van perspectief. Wat zien we niet op de foto en wat is de rol van de fotograaf?

Wie leest je verhalen?

Dat bepaal jij! Schrijf je het liefst voor jezelf? Prima! Wil je dat anderen jouw Verhaal Achter de Foto kunnen lezen? Deel deze dan via Social Media met #fotoschrijven2.

Smaakt het naar meer?

Kijk dan eens bij de diverse schrijfactiviteiten van Het Verhaal Achter.

Schrijf je mee?

Gewoon doen!