Ik ben alleen op de wereld. Het is 1977 en meester Peter van de vijfde klas leest voor over de vondeling Remi. Af en toe neemt hij een moment van rust. Doorlezen, denk ik, niet stoppen, want ondanks dat de woorden me naar de keel vliegen, wil ik meegesleurd worden naar die andere wereld. ‘Je mag het boek wel lenen,’ zegt hij op vrijdagmiddag. Het is te groot voor mijn tas. Ik klem het onder mijn arm en snel naar huis. Waar ik ben, zijn de woorden. Ik voel Remi, ook als ik niet lees. Het is te groot om te bevatten. Ik wil niet dat het verhaal stopt, maar breng het dan toch snikkend tot een einde.

Taalmoment – non-fictie.
Dactylus, academie voor schrijfdocenten, 2017.