Herinneringen aan … [deel 20]

‘Geen geluid was er te horen. Pinkeltje waagde nóg een stap verder de schuur in, toen wéér een en… twee grote handen omknelden zijn hoofd en drukten zijn mond dicht.’
(Uit: Pinkeltje en het gestolen toverboek van Dick Laan)

Als meisje las ik graag boeken en dan vooral spannende verhalen. Op vrijdagavond reed ik met vriendinnetjes naar de dorpsbibliotheek. Hier ging ik alle planken langs op zoek naar die boeken die ik nog niet had gelezen en waar het plaatje op de voorkant mij al gelijk duidelijk maakte dat het hier om een kippenvelverhaal zou gaan. Zoals bij Het gestolen toverboek van Dick Laan; Pinkeltje op de voorgrond met een diep nadenkende blik, in zijn handen een pijp en een vergrootglas. Op de achtergrond een man met een gemene puntneus en een zwart-witgeblokte pet die zijn ogen verborgen. In zijn handen een lang en dik touw.

Pippi Langkous in Taka-Tuka-land, DE VIJF en het geheim van de oude toren, DE VROLIJKE VIER en het hoefijzer mysterie en DE DOLLE TWEELING in spanning. Voor een paar dubbeltjes leengeld kon ik weer een week vooruit en zo reed ik steeds met een stapeltje onder mijn snelbinder gehaast naar huis om te verdwijnen in de fictieve wereld van mijn helden.

Bert gluurde omhoog in de bomen toen z’n aandacht getrokken werd door een beweging. Uit het slaaphuis kwam de vage vorm van een man. Er hing een opgerold touw aan z’n rechterarm. Wie zou dat zijn? Vroeg Bert zich af. Terwijl hij voorover leunde om hem beter te kunnen zien, verdween de man in het donker.
(Uit: De vrolijke vier in het wilde westen van Laura Lee Hope)

Op de middelbare school staakte mijn leesverslaving abrupt. Het ‘moest’ en de keuze was beperkt. Ik las boeken die ik slecht begreep en die me niet interesseerde. Van plezier werd het een straf en het duurde erg lang voor ik dat gevoel weer kwijt was. Daarnaast had ik veel belangrijkere dingen te doen.

In 1999 las ik tijdens de zomervakantie de eerste psychologische thriller van Nicci French: Het geheugenspel. Dit boek heeft mijn leesverslaving weer aangewakkerd. Niet gehinderd door aandacht vragende gezinsleden las ik sindsdien, nog vooral op vakanties, weer stapels boeken; in de auto, bij het zwembad, op de veranda, met een baby op mijn heup, tijdens het koken en als iedereen op bed lag op de doorgezakte, muf ruikende bank van het vakantiehuis. Ik werd zo meegenomen in de spanning van de altijd psychisch-behoorlijk-in-de-war-vrouwen van het duo Nicci French (ze drinken voornamelijk wijn en in de koelkast ligt hooguit nog een stukje kaas) dat ik menigmaal de tijd vergat en doorlas totdat het buiten alweer bijna licht begon te worden.

‘Hoe bedoel je “me gezien”? Wat voor bewijs?’
Hij kwam naar me toe. Ik probeerde langs hem heen te glippen, maar hij greep me bij mijn pols en het dagboek viel op de grond. Ik schreeuwde het uit van de pijn toen hij mij op een stoel duwde. Ik vocht uit alle macht om weer te gaan staan, maar hij duwde me met zijn andere hand in mijn hals en daarna met beide handen weer terug.
‘Is dit wat jij gezien hebt? Ging het zo?’
(Uit: Het geheugenspel van Nicci French)

Mijn zin in lezen was terug en sindsdien heeft mijn boekenkast zich gestaag verder gevuld, ben ik weer lid van een bibliotheek, ben ik zelfs overgegaan tot de aanschaf van een e-reader en neem ik deel aan een leesclub. Ik lees van spannend tot romantisch, van historisch tot filosofisch, van fictie tot non-fictie.

Wat las jij vroeger voor boeken? En wat lees je tegenwoordig? Heb je misschien nog een gouden tip voor mij? Zo’n boek waarvan je zegt: ‘Dit móét je gelezen hebben.’? Ik hoor het graag! Je kunt je reactie achterlaten onder dit bericht. Misschien vind je er zelf ook nog een goede leestip voor de zomer.