Het is gewoon ieder jaar ineens weer Kerstmis. Mijn december (en waarschijnlijk de december van velen met mij) lijkt zich altijd als vanzelf te vullen. Te vullen met Sinterklaas, surprises, verjaardagen en eindejaarsborrels. Aanschaffen van cadeautjes. Kapper, schoenmaker. Kerstdiners voorbereiden. Maken van boodschappenlijstjes. Overvolle supermarkten. Opdrachten afronden. Nieuwe projecten in de steigers zetten. Knopen aannaaien. De wasmand eindelijk eens tot op de bodem wegstrijken. Die vrienden die je al sinds de zomer niet meer hebt gezien nog even uitnodigen voor een etentje. De ver-weg-vriendinnen treffen voor een snelle lunch (die altijd uitloopt) en oef, niet vergeten de koude en gefrituurde hapjes zo leuk mogelijk en op tijd af leveren bij het kerstdiner op de basisschool. Die ene film nog gaan zien want straks draait tie niet meer. De kerstboom optuigen. Om vijf voor zes het tuincentrum binnenvallen voor een pak oase. Grijze haren wegverven. Het kind dat in oktober al jarig was zijn kinderfeestje nog gunnen. Oliebollen bakken. De schoorsteenveger de haard schoon laten maken. De kamer herinrichten (zodat we ook daadwerkelijk om dat brandend haardvuur kunnen neerstrijken). En met tot slot nog even langs de slijter voor die heerlijke wijn.