De bibliotheek sloot haar deuren, het verzorgingshuis ging op slot, onze voordeur ging op een kier. De deuren gingen weer een beetje open, iets meer open en weer dicht. Deels of helemaal. Ik werkte online, onbeschermd en later beschermd op locatie. Ik ging meerdere malen in quarantaine. Want; een mogelijke zieke in huis, een echte zieke in huis, in contact geweest met een besmette bekende of een besmette onbekende. Er waren mensen een beetje ziek en er waren mensen heel erg ziek. We werkten harder dan ooit en ondertussen slonk de spaarpot sneller dan gewenst. Grootse partijen werden intieme feestjes, intense contacten online, een wandeling in het bos of liggend op de bank old school bellend met de telefoon aan één oor. Ik heb meer levensverhalen gehoord dan in de jaren ervoor. Ik heb meer series en films gekeken dan goed voor me was. Ik heb de natuur om ons huis beter leren kennen dan in de voorgaande 25 jaar. Op de fiets, al wandelend en zelfs al joggend. Alles met als centrale middelpunt: thuis. Ik heb een thuis, een druk thuis met thuiszittende studenten. Alle kamers zijn bezet. Er heerst stilte tijdens tentamens en zoomsessies. Er heerst kabaal tijdens de verveling en ontlading. We schakelen continu, vinden een weg, een oplossing. Soms bruisen we van de ideeën en energie, soms zijn we uitgeput. Ik startte met de Morning Pages. Het gaf me tijd om te reflecteren. Soms zelfs te veel. Wil ik dit nog wel? Kan ik dat er nog bij? Wat kan ik laten vallen en waar ga ik mee door? Wat is echt belangrijk in mijn leven? Waar veer ik van op? Waar voel ik mij schuldig over? Wat doen we samen en wat doe ik alleen? Wie heef mij nodig en wie heb ik nodig om overeind te blijven, om bij op te laden? Hoe blijf ik mij ontwikkelen en waar zie ik kansen?

Mijn 2020. Herkenbaar? Ik zou er een boek over kunnen schrijven en jij vast ook. In december zijn er nog diverse schrijfbijeenkomsten, online en in de bibliotheek, voor de fictie- en de autobiografische schrijvers. Schrijf je liever alleen? Dan heb ik weer een nieuwe thuisopdracht voor je; welke alledaagse dingen maken jou gelukkig tijdens de huidige coronacrisis?

Ik wens je wintermaanden vol warmte. Verwen jezelf. Steek geurige kaarsen aan, drink romige chocolademelk. Lees een spannend boek, kijk een romantische film. Doe spelletjes, wandel door de storm. Neem een deken en nestel je op de bank. Geniet van wat je ziet en hoort. Pak je pen en papier. Reflecteer, blik terug, kijk vooruit, leef nu en leg vast. En heb lief op veilige afstand; het levert zulke mooie verhalen op!