Eens even tellen. Vier aardewerken bakjes van Vroom en Dreesmann voor de crème brûlée. Het konijn kan mooi in de braadslee die ik voor mijn 21^e verjaardag kreeg. De blauwe sudderlapjespan van moeder staat al hier, zodat ik het draadjesvlees voor mijn vader niet vergeet. Twaalf cakevormpjes voor de kleintjes, drie bakblikken voor oma’s boterkoek. De roze stamppotpan van ons houten huwelijk voor de puree. De ovenschotels zijn een prima partij voor het Brussels lof. Het fonduestel heb ik niet nodig, ik mis sowieso een vork, dus dat wordt nooit meer iets. De tulbandvorm – niet vergeten de rozijnen te wellen – en het hartje voor de chipolatapudding hangen op ooghoogte. Het ovaaltje laat ik dit jaar voor wat het is. De hapjespan vlak voor mijn voeten, daar gaan de stoofpeertjes in, is er nog rode port? En waar is de bakplaat voor de pasteitjes? Ah, ik stond er bijna op. De stoompan gebruik ik voor de ragout. De aquablauwe voorraadpotten van moe zijn aangevuld met koffie, thee, suiker en meel. De pers, de zeef, de opscheplepels, netjes op hun plek. De nieuwe messenset zal zijn dienst gaan bewijzen. De pannenlappen in stijl. Kerst 1955; ik ben er klaar voor.

~ Fictief verhaal ~

Fotoschrijven

De beurt is weer jou aan jou om te gaan schrijven. In je tekst kun je je fantasie de vrije hand geven, maar je mag natuurlijk ook schrijven over een persoonlijke herinnering. Als het maar een tekst is die betrekking heeft op bovenstaande foto. De keuze voor de vorm – proza, non-fictie of poëzie – is geheel aan jou. Kom je er niet uit? Probeer dan eens verschillende stijlen uit. Of wissel van perspectief. Wat zien we niet op de foto en wat is de rol van de fotograaf?

Wie leest je verhalen?

Dat bepaal jij! Schrijf je het liefst voor jezelf? Prima! Wil je dat anderen jouw Verhaal Achter de Foto kunnen lezen? Deel deze dan via Social Media met #fotoschrijven4.

Smaakt het naar meer?

Kijk dan eens bij de diverse schrijfactiviteiten van Het Verhaal Achter.

Schrijf je mee?

Gewoon doen!