Donderdagavond. We rijden de wijk binnen. De politie controleert uitgaande auto’s. Agenten lopen met honden door de straat. Net binnen, cirkelt een politiehelikopter boven ons huis. Het lijkt serieus. Via Twitter weten we snel: een inbraak. Drie personen, opgeschoren haar, weggevlucht richting park. ‘Dan zijn ze langs ons huis gekomen, misschien zitten ze in de tuin!’ Stelt de jongste bang. ‘Ik ga niet slapen.’ Ik stel hem gerust: ‘Dan was onze hond allang gaan blaffen.’ De rotor van de helikopter maakt nog steeds een hels en dreigend kabaal. Hij denkt en vraagt: ‘Klinkt oorlog zo?’ Ik weet het niet. Gelukkig.
© 2013 Jacqueline van Zwieteren. All rights reserved.

Oorlog
3 mei 13
-
‘Sommige verhalen zijn te mooi om ze door de werkelijkheid te laten corrigeren.’
– Hannes Meinkema Het Verhaal Achter
Voor Wie & Waarom
Nieuwsbrief
Social Media
-
Recente berichten
Zoekende?
Pagina’s
- Afmelden verhalenmail
- De Verhalentafel | Levensverhalen
- Home
- Inschrijfformulier Verhalenmail
- Privacyverklaring
- Schrijfcafé | bibliotheek Zoetermeer
- Verhalen over vroeger, over nu & over later
- Verhalenkring | Levensverhalen
- Zand in mijn ogen – Roman
- Levensboek
- Levensverhalen
- Ondernemersverhaal
- Over Jacqueline
- Schrijfactiviteiten
- Blog
- Contact
- Links
Categorieën
Archieven
- juni 2025
- november 2022
- september 2022
- augustus 2022
- april 2022
- november 2021
- september 2021
- mei 2021
- april 2021
- februari 2021
- januari 2021
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- april 2020
- maart 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- mei 2019
- april 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juni 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- oktober 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- november 2011
- oktober 2011
Browse
← Older: Oh… ben JIJ het?
Twaalf jaar lang werd ik vriendelijk begroet door passanten, als ik het kleine deel van mijn wijk met de auto binnenreed of verliet. Passanten die …
Newer: Nogmaals bedankt, buurvrouw! →
Ergens halverwege de jaren ‘70, kreeg ik op mijn verjaardag een pakje van de educatieve buurvrouw. De vorm, een langwerpige platte doos, deed mij blij …